Küçüklüğümden beri kendime ait bir ütopyam var. Orada herkes adil bir şekilde yaşıyor. Sistem insan odaklı işliyor. Bu ütopyaya çok uzun bir süre sahiptim sonra büyüdüm.
       Ben biraz geç büyüdüm 🙏🏻.
      23 yaşında evlendim 26 yaşında üniversitede okurken anne oldum. 29 yaşında ikinci kez taçlandı anneliğim. 33 yaşında büyüdüm ben, iş hayatına atıldım. Ütopyamdan çok farklı işliyordu sistem. Ama ilk patronum sanıyorum o da kendi ütopyasında yaşıyor olacaktı ki büyük şansımdır. Hala yankılanır kulağımda tavsiyesi “hayal etmekten vazgeçme, adım atmaktan çekinme” sözleri. Ama o bir istisnaydı geri kalan bildiğiniz iş hayatı. O sisteme hiç ait hissetmedim kendimi. Sıkıştırdı ruhumu ve bedenimi. N.A.C benim baş kaldırımdır.

          Nilay Avcı Can